Sposób na Amerykę!

Podróże to nie wszystko, jak znalazłam swój „home away from home”.

Kiedy siedziałam już w samolocie do Nowego Jorku myślałam tylko o jednym- „wooow, lecę do Stanów Zjednoczonych, będę zwiedzać, zobaczę tyle wspaniałych miejsc”. Żadna z moich myśli nie była na temat campu, do którego leciałam, mimo tego, że to na nim miałam spędzić 12 tygodni. Nie bałam się, że sobie nie poradzę, nie bałam się, że będę tęsknić. Bałam się swojego wyboru.

Właśnie tak powinno się to robić!

Być dzieckiem. Każdy pamięta ten stan umysłu, nie? Uśmiechnięta twarz, która chłonie wszystko z czym obcuje, nie trzeba tego tłumaczyć. W moim przypadku filmy, gry, muzyka, no i w wieku lat dwunastu obcowanie z kulturą Stanów Zjednoczonych przerodziło się w pełnoprawne marzenie o locie. I wiecie, co? Mija 11 lat, a ja siedzę ze świeżo zapoznanymi ludźmi w Boeingu 747 lecącym do Newark w New Jersey.

Miał 18 lat i poleciał za ocean spełniać swoje marzenia o Ameryce.

Zobacz relację Tomka, który jako jeden z najmłodszych uczestników Camp America poleciał do USA i spędził wakacje, pracując jako opiekun kolonijny na chrześcijańskim campie w Karolinie Północnej, gdzie znalazł swój drugi dom - "home away from home".

Zrobię to po raz trzeci!

Od razu na głęboką wodę. Okazało się, że na placement długo nie czekałam. Pierwsza głębina – mój dyrektor chce mnie na specialist consellor; instruktora żeglarstwa. Druga głębina – przekładam egzaminy, żeby zdążyć na „staff training”. Trzecie głębina – ja i Magda jesteśmy jedynymi nie-anglojęzycznymi counsellorami na campie. Czwarta – Kompletnie nie rozumiem, co mówi do mnie ten chłopak z Nowej Zelandii i te dziewczyny ze Szkocji.